Voor de blog van het Arnhems Muziek Platform schreef ik lange tijd onder naam Käptn Körk.
Daarin verkende ik de grenzen van het muzikale universum.
Hieronder drie van de "Käptn's Blogs"
Geniale inval
Na een inval in het huis van Keith Richards waarbij zijn autobiografie in beslag is genomen heeft de Anti Doping Autoriteit een verklaring uitgegeven waarin wordt gesteld dat uit onderzoek is gebleken dat het grootste deel van Richards' oeuvre onder invloed van verboden stimulerende middelen tot stand gekomen is.
In een reactie stelde de gitarist dat dit gemeengoed zou zijn in het muzikantenpeloton. 'Ach man, dit is slechts het topje van de beerput weet je wel. Ze zoeken alleen nu een zondebok om een voorbeeld te stellen.'
Richards dient zijn gouden platen weer in te leveren. De Anti Doping Autoriteit onderzoekt of strafrechtelijke vervolging wegens competitievervalsing in gang gezet kan worden.
Fransje B. heeft even voor mij
Als Käptn heb je zo je privileges. In mijn spees-sjip heb ik menig ster bezocht. Al gauw heb je dan een alledaags babbeltje met de artistieke medemens.
Zo vertrouwde de anonieme volkszanger Fransje B. me bij de Chinees toe dat hij een enorme voorliefde heeft voor de a-tonale schoonheid van Schönberg en Webern.
-'Ik zou graag nog eens in die Mozes-opera van hem de priesterrol zingen.'
-'Maar daarvoor moet je toch bas zijn?' opperde ik voorzichtig. 'Jij lijkt me meer een tenor.'
Fransje slikte.
-'Of anders doe ik een andere rol. Ik zou ook heel graag eens iets doen met die Arnhemse zanger, die Jaap Blink.'
Ik liet de impact van zijn woorden bezinken. Hij zou Jaap gewoon eens moeten opbellen. Eens kijken of het klikte.
Fransje staarde in de verte. Hij vergat zelfs even op zijn kulu yuk te kauwen. Toen herpakte hij zichzelf.
-'Nee man, dat vindt Mariska niks. En in mijn contract met de TROS staat dat ik de grens van het betamelijke niet mag overschrijden. Dus. Wil jij dat sateetje niet meer?'
Van Fijnaart rij je in een uur en een kwartier terug naar Arnhem.
Kunstenaarsechtpaar
Zijn sculpturen staan in alle musea. Haar kamermuziek wordt alom geprezen. Al meer dan 40 jaar delen ze hun liefde.
Maar in hun werk blijven ze ieder op hun eigen eiland.
Hij formuleert bedachtzaam.
-'Wat we gemeen hebben is een soort vormgevoel.'
-'Maar waar bij hem die vorm zich uitdrukt in de ruimte,...'
-'...beweegt haar werk zich uitsluitend in de tijd. Ik kan me dat niet voorstellen. Ik zie alleen lengte keer breedte keer hoogte.'
-'Ik zeg wel eens: jouw ruimte is doof.'
-'Dat is zo. En tijd is blind.'
Voorbeeld gedicht
Een gedicht van mij hing jarenlang in Arnhem op het raam van een voormalige snackbar.
Het klom via Twitter op en belandde in een nieuwe VMBO-t literatuurmethode.
Snackbar Nietzsche
Ik wacht
heb hier geen naam meer
hij bakt
ik lees - nee blader door
het halfbloot vlees
Hoelang staar ik
al naar die tegels
hadden wij thuis
vroeger ook
Het TL licht tintelt als ik schrik
'Eén friet met, sitostick'
en vreemd mijn eigen stem
die antwoordt
'Yep.
Dat ben ik.'